Kim bu Leylâ?

“Bir an sarsıp kocamı uyarmak ve “Kim bu Leylâ!?” diye hesap sormak geçti içimden…”   Şiddetli esen rüzgârın sinirlerimi alt üst eden sesi, vücudumu da titretmekteydi. Sedirde oturduğum...

“Bir an sarsıp kocamı uyarmak ve “Kim bu Leylâ!?” diye hesap sormak geçti içimden…”
 
Şiddetli esen rüzgârın sinirlerimi alt üst eden sesi, vücudumu da titretmekteydi. Sedirde oturduğum yerde, beni titreten duygunun aslında rüzgârın çıkardığı ıslık sesi değil dün akşam kocamın uykuda sayıkladıkları olduğunu düşündüm… Düşündükçe içim içimi kemiriyordu. Kendi kendime, içimdeki şüpheye cevap vermeye çalışıyordum:
-Benim kocam böyle şey yapmaz!
Bu iç cevabıma içimden cevap veriyordum:
-Ama ya yaparsa? Madem öyle de uykuda sayıkladığı ne? Kim bu Leylâ? Neden Muzaffer Bey’e anlatmış onu? O defterde yazan ne?
Kocamın dün gece uykuda sayıklar şekilde bölük pörçük söyledikleri sözler beni alıp götürmüştü… Anladığım kadarıyla yakın arkadaşı ve uzaktan bizim de akrabamız olan Muzaffer Bey’e anlattığı bir sır vardı. O sır defterde yazıyordu… Benimle evlenirken kendisinden söz edip her şeyi anlattığını sandığım eşim, o Leylâ’dan bana hiç söz etmemişti…
Hiç söz etmediği Leylâ’yı hiç unutamamak nasıl bir şeydi? Onun ismini andığında nasıl olup da bir tuhaf, bir kötü oluyordu… Onun son yıllarda yaşadığı anlar neydi de hiç gözünün önünden gitmiyordu?
Sonra uykuda sırtını bana dönerken “aah Leylâ aaah!” diye hıçkırması, içimdeki kıskançlık duygusunu kor ateşe çevirmişti…
Bir an sarsıp uyarmak ve “Kim bu Leylâ!?” diye hesap sormak geçti içimden… O kadar ki sanki uykuda değil de uyanıktı, gözleri kapalıydı sadece… Fakat çok sıkıntılı hâli vardı. Alnına biriken boncuk boncuk ter yanağından aşağı süzülüyordu. O sıkıntılı hâlde yatakta sağa sola dönerken uyandırıp uyandırmamak arasında bocaladım… Ama anlamadığım bir şey vardı… Her şeyimizi birlikte paylaştığımız eşim, neden Leylâ kimse onu benden saklıyordu? Leylâ’yı uykuda bile ağlanacak kadar nasıl böyle sevebiliyordu? Benim için uykuda hiç ağlamış mıydı mesela? Bu kıskançlık duygularıyla kahrolmaya başladım… Allah’ım bir kadın için en zor şey bu duygularmış…
Bir taraftan da Leylâ için anlattıklarını arkadaşına güvenip anlatabilirken niçin bana güvenip anlatmıyordu? Defteri ona verecek kadar ne vardı içinde?
O gün kocamı işe yolcu ettim, gitti ama akşama kadar hayat bana zindan oldu… Bir türlü cevap bulamadığım sorular beynimi kurcalamaya devam ederken akşam olmuştu. Evde iş yapacak hâlim yoktu. Kapının zili çaldı. Kapıyı açtığımda kocam soğuktan titremekteydi. DEVAMI YARIN
YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Köyde market tavuğu mu? 05 Ocak 2024 | 136 Okunma İlle vatan ille vatan 04 Ocak 2024 | 65 Okunma "Köylüme selam söyle" 03 Ocak 2024 | 85 Okunma İlaç gibi sohbet 02 Ocak 2024 | 116 Okunma Dedem ve anneannem 01 Ocak 2024 | 113 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar