Orada linç edilecektik!..

  “Ya tekme tokat ile bizi linç edeceklerdi ya da silahla tarayıp kalbura çevireceklerdi...”

  Harp Okulu eski Komutanı Albay Talat Aydemir'in 2. Darbeye kalkışma sürecinde üç subay arkadaş olarak yaşadıklarımı anlatmaya devam ediyorum... Derken koridorun solunda bir demir kapı açtılar. Serin bir hava yüzümüze çarptı. Ardından birkaç basamak merdiven çıktık. Karanlık bir bahçe... Ben “idam infaz yerine geldik” diye düşünürken sağa dönüp ağaçların arasında seyyar ampullerle aydınlatılmış yöne doğru yürütüldük. Erat koğuşlarının olduğu yere varınca infaz olunmayacağımıza kanaat getirdim. Süratle yürütüp bizi bir koğuşa soktular. Orada daha harekât gecesi Genelkurmay Başkanlığı önünde tevkif edilen subay arkadaşlarla karşılaştık. Onların tevkifine çok üzülürken bizim tutuklanmadığımıza da çok sevindim. Yani sevinçle üzüntü arasında şaşırıp kalmıştım... Aradan tam elli beş yıl geçti. Ve o gece Sevgili Peygamberimizin hadis-i şerifine uygun hareket etmenin hürmetine linçten kurtulduğumuza şükrediyorum… Çünkü benim o sert karşılığı vermem yarbayın oradaki havasını, şimdiki tabirle karizmasını bozacaktı. Tabii o da kalkıp hırsla üzerimize saldıracaktı. Ben de “ok yaydan çıktı” diyerek karşılık vermeye çalışacaktım. Tabii salondaki subaylar üzerimize yürüyecekti… Ya tekme tokat ile bizi linç edeceklerdi ya da silahla tarayıp kalbura çevireceklerdi. Benim yüzümden diğer arkadaşlarım da zarar görecekti. Bu olayı düşündükçe Allah’ıma şükür ve hamd ediyorum. Âlemlerin efendisine salavat getiriyorum. Bu vesileyle o yıldan beri bir daha göremediğim iki arkadaşıma bu köşeden gazetem aracılığıyla selamlarımı gönderiyorum....