Onun için canımı verirdim

 “Bir ara isim vermeden, Nuriye’nin babasının iş yerine bir mail bile gönderdim...”   Çok ama çok çok seviyordum… Liseye gittiğim yıllardan beri gönlümün bir ucu derslerimde bir ucu o ailenin...

 “Bir ara isim vermeden, Nuriye’nin babasının iş yerine bir mail bile gönderdim...”
 
Çok ama çok çok seviyordum… Liseye gittiğim yıllardan beri gönlümün bir ucu derslerimde bir ucu o ailenin kızındaydı.
Ne var ki bu sevgimi benden başka bir tek Allah biliyordu… Ne bir arkadaşıma açabiliyordum derdimi, ne aileme… Hele karşı tarafa açmak hiç mümkün değildi… Çünkü benim ailemin ekonomik durumuna göre onlar o kadar varlıklı insanlardı ki, kapılarına gidip de onlardan kız istemek bizim ne haddimizeydi…
Gönül bu söz dinliyor mu? Uzaktan uzağa da olsa takip ediyordum aile yaşantılarını… Büyük oğulları vardı. Bu zamana kadar baba parasıyla yaşadığı gibi evlendikten sonra da baba parasıyla iş kurmuştu… Açtığı mobilya mağazasının başında bir gün bile kendisi durmaz, gece gündüz orada burada fink atardı. Her ayak vardı oğullarında… Belki de bir evin bir oğlu diye ailesi hiç karışmıyor, hatta harcadıkça veriyorlardı…
Ben liseyi bitirip, üniversite için İzmir’e yollandığımda gönlüm yine kızları Nuriye’deydi… Nuriye’nin yaşı da gelmişti doğrusu… Evlenme çağındaydı… Diyordum ki içimden:
“Allah’ım, ya ben okulu bitirene kadar bu kız gelin olursa, ne yaparım?”
Tek ümidim, belki kazandığım inşaat mühendisliği bölümünden mühendis olarak mezun olursam, belki mesleğimin hatırına kızlarını istemeye gidebilecek oluşumuzdu…
Korktuğum başıma gelmişti… Daha ikinci sınıfa geçmiştim ki aldığım bir haberle yıkıldım… Nuriye’yi evlendiriyorlardı… Hem de kiminle biliyor musunuz? Parası pulu bol olduğu için hiç mesleği olmayan tıpkı Nuriye’nin ağabeyi gibi mirasyedi tip birisiyle.
Bu evliliğin iptal edilmesi için neler yapmazdım ki? Canımı bile verirdim… Ama acaba engel olabilecek miydim? Tatil boyu bu işe kafa yordum bir çözüm yolu aradım… Hatta bir ara isim vermeden, kızın babasının iş yerine bir mail gönderdim:
“Kızınızı, parası var diye, mirasyedi birisiyle evlendirmeyin. İki sene daha bekleyin. Yakında ben isteyeceğim. Sizi seviyorum.”
İsimsiz imzasız notu kim dikkate alır ki? Belki mailim adama ulaşmamıştır bile. Çünkü şirket mail adresi, ''spam'' bile olmuştur.
Konuyu aileme açayım dedim… Anneme ucundan kıyısından birazcık dile getirdim. Annem daha isimlerini duyar duymaz gözlerini dört açtı:
-Oğlum sen delirdin mi?
-Niye anne, ne oldu ki?
-Biz kim onlar kim? Kız vermedikleri gibi bizim onurumuzla da oynar onlar. Baban laflarını kaldıramaz…
-Ana, siz yine de bir gidin ne olur?  DEVAMI YARIN
YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Günümüzde yaşanmış hatıralar 25 Mart 2024 | 96 Okunma Köyde market tavuğu mu? 05 Ocak 2024 | 141 Okunma İlle vatan ille vatan 04 Ocak 2024 | 67 Okunma "Köylüme selam söyle" 03 Ocak 2024 | 91 Okunma İlaç gibi sohbet 02 Ocak 2024 | 119 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar