Sudaki Taha Su ile yine 17’sinde bir Erdal Eren!

Şehitleri sayarken bir yandan, sadece bu ayın 24 gününde 117 işçi de evine cansız dönmüş; işyerlerine kurban!

“Sıvasız haneler” dediğimiz böyle bir şey.

Ölüm seninle kolay barışmıyor.

“Vatan savunması”ndan “ekmek parası”na, “kimlik savaşı”ndan “kişilik kavgası”na, ensende hep.

O yüzden kolay karar veriyorlar:

Savaşa da…

Talana da!

Efendi gökdeleni dikiyor; yere düşen 10 sıvasız hane evladı.

Efendi AVM’yi donatıyor; naylon şantiye çadırında eriyen 11 sıvasız hane babası.

Efendi HES hevesini azdırıyor; sulara, sellere kapılan onlar.

Efendi barış diyor; kışlada intihara sürüklenenler…

Efendi savaş diyor; kahpe mayında can verenler…

Efendi “terörle mücadele” ediyor; dağın iki yakasında düşenler onlar.

O yüzden kolay karar veriyorlar:

Yığmaya da…

Yağmaya da!

***

Hopa, emekli öğretmen Metin Lokumcu’nun doğanın talanına karşı protestoda, gaz altında kalbinin durduğu yer miydi?

Kazım Koyuncu’nun sesinin yeşile karıştığı, “Dünyada bir yerdeyim” dediği yer.

Artvin-Hopa, sulara 8 can daha verdi.

Oysa su, yeşilin can damarı.

Ama suyu rehin almaya, esir kılmaya, cebe atmaya betonladın mı, isyan ediyor.

Edip de ne yapıyor; o da yoksulların üzerine yürüyor.

Nitekim alıp yuttuğu 5 yaşındaki Taha’nın soyadı bile Su!

Suyun belki kalbi temiz ama aklı belki o kadar.