Herkesin hükümeti, herkesin hükümdarı!

Başbakan güvenoyu alan yeni hükümetini “herkesin hükümeti” diye tanımladı.

Balkonlarda da bu “herkesin” çok söylenmişti; ama herkes herkes olmuyor haliyle.

Kimi elbet kendisi istemediği için; ama kimi de kafadan “öteki” sayıldığı için.

Çünkü “herkesin” lafında da anlaşamıyoruz.

“Herkesin hükümeti, herkesin başbakanı, herkesin cumhurbaşkanı” gibi ifadeler,“hepinizin efendisiyim” gibi anlaşılıyor.

Herhalde öyle değildir!

Ama hem gelenek-görenek öyle; hem hevesler hep öyle.

Oysa “herkesin hakkını, özgürlüğünü gözeten” filan da olabilirdi. Olmuyor.

İşte ikisi arasındaki “tramvay”a genellikle “demokrasi” deniyor.

Hesapta “demir ağlı cumhuriyet”in de öyle olması lazım; “herkesin özgür, eşit, kardeşçe olması” gibi bir doğuştan tanımı var ya.

Ama “yurdu demir ellerle örmek” de bir şekil!

Yani “herkesin” deyince önemli olan “trafik hangi yönde?”