Yanarak Ölmek!..
Bir insan niçin intihar eder?.. Bir insan, hangi dönülmez noktayı geçer de yaşamdan bile vazgeçecek hale gelip, kendi elleriyle kendi yaşamına son verir?.. Hangi büyük felaket, bir insanın yaşamdan vazgeçmesini, ölümü arzulamasını sağlar?..
Sorular çoğaltılabilir; gerekçeleri de sıralanabilir ancak hiçbirisi giden yaşamları geri getirecek güce sahip değildir!.. Bir memlekette şayet insanlar yoksulluktan, işsizlikten, eve ekmek götürememekten, okul çağına gelmiş evladına bir pantolon bile alamamaktan dolayı ölümü seçiyorsa, bu da o ülkenin utancıdır…
–Daha doğrusu o memleketi yönetenlerin!..
Önce soralım; bu ülkede evine ekmek götüremeyen, diğer deyişle işsiz sayısı kaç, biliyor musunuz? Türkiye İstatistik Kurumu’na bakarsanız (TÜİK) yaklaşık 5 milyon kişi!.. CHP Grubu’nun hazırladığı ekonomi raporuna göre ise 8 milyon 475 bin kişi!.. Aradaki fark neden peki? Çünkü TÜİK, iş bulma umudunu yitirdiği için iş aramaktan vazgeçen 2.5 milyon kişiyi işsizden saymıyor da onun için!.. Süreli yani mevsimlik çalışanları da bunun üzerine eklediğinizde CHP’nin vardığı sonuca ulaşıyorsunuz!..
