Kadının şeytan sayıldığı Orta Çağ’a dönüş!..

Osmanlı Devleti’nde din işleri Meşihat Makamlığı tarafından Şeyhülislam eliyle yürütülürdü…
Bir diğer deyişle şeriat kuralları geçerliydi. Şeyhülislam, dünyevi işlerin şeriata uygunluğunu da izler, buna göre fetva verirdi; tabii ki siyasetin tam göbeğinde bir makam olarak, padişahın istediği fetvaları da!..
Kurtuluş savaşı döneminde İngilizlerin baskısı, Padişah Vahdettin’in talimatıyla, Mustafa Sabri denen hainin kaleme aldığı, Şeyhülislam sıfatlı Dürrizade alçağının verdiği fetva ile Mustafa Kemal ve Kuvay-ı Milliciler gıyaplarında idama mahkum edilmişti!..
İstanbul’da Meclis-i Mebusan’ın İngilizler tarafından basılarak kapatılmasından sonra 1920 yılında Ankara’da kurulan Meclis Hükümeti’nde Meşihat, “Şeriye ve Evkaf vekaleti” adıyla “Bakanlık” olarak yer aldı…
Cumhuriyetin kuruluşuyla birlikte “Aydınlanma Devrimi” Mustafa Kemal tarafından hızla hayata geçirildi. 3 Mart 1924 tarihinde Hilafetin kaldırılması, Öğretim Birliği’nin tesisi ile birlikte Şeriye Vekaleti de tarihe karıştı. Yerine Diyanet İşleri Başkanlığı kuruldu. 1 Nisan 1924 tarihinde ise Milli Mücadele’nin yurtsever Ankara Müftüsü Börekçizade Mehmet Rıfat Efendi, bu kurumun başkanlığına getirildi. Laiklik ilkesinin anayasaya resmen girmesine henüz 13 yıl vardı, ancak kulluktan yurttaşlığa geçiş devrimi fiili olarak yürürlüğe girmişti:
-Şeriat yönetimi sona ermişti!..

Diyanet, Şeyhülislamlık kurumu mudur?!. Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nda bir devlet kurumu olarak yer alan Diyanet İşleri Başkanlığı, 15 yıllık bu iktidar döneminde 9 bakanlığın bütçesinden büyük bütçesi, 120 bin kişilik, yalnızca bir mezhebe hitap eden personel sayısıyla adeta bir Şeyhülislamlık Müessesesi konumuna yüksel(til)di!..
Böyle söylüyorum çünkü, Diyanet’e bağlı Din İşleri Yüksek Kurulu, özellikle son yıllarda yalnızca din...