Bir milleti yaratan büyük taarruz!..

Büyük taarruzun başlayacağını yalnızca 5 kişi biliyordu…
Gazi, Fevzi Paşa, İsmet Paşa ve Asım Bey ile son bir kez Türklerin önerdiği barış planını Avrupa’ya anlatmak için yola çıkan Fethi Okyar!.. Fethi Bey, “Sizce barış için umut var mı Paşam?” diye sorduğunda Büyük Devrimci şöyle diyecekti:
–Hayır, yok ama akacak kandan kimin sorumlu olduğu tarihe yazılır!..
“Büyük Yürüyüş” 14 Ağustos 1922’de başlayacaktı… Tam 100 bin kişi büyük bir gizlilik içinde yer değiştirecek ve Yunan ordusuna tarihte eşi görülmedik bir darbe indirecekti!.. Asım Bey, hatırlattı:
–Yunan da geçen yıl Sakarya’ya doğru yürüyüşe 14 Ağustos’ta başlamıştı!..
Hepsi bir an için o ateşten günlere gittiler ve döndüler. Fevzi Bey kocaman güldü:
–O uzun yürüyüşle bizi aldatıp güya baskın vereceklerdi. Baskın nasıl olurmuş şimdi görürler!..
Çok uzaklarda İngiltere’de, Avam Kamarası’nda Başbakan Lloyd George, ateş saçan bir konuşmayla barış ümitlerini bütünüyle yok ediyordu:
–Ankara, martta bildirdiğimiz barış şartlarının hala geçerli olduğunu sanıyorsa, çok aldanıyor. Bu şartlar artık hükümsüzdür. İzmir’de hakimiyet Türklere bırakılamaz!..
Kramer Palas’ın bahçesinde Rumlar sevinçten neredeyse göbek atıyorlardı. İngiliz başbakan “Helenizmin koruyucusu” ilan edilmişti! Yarbay Spridonos ile ordunun yeni Hareket Şubesi Müdürü Albay Passaris yemek yiyorlardı. İkisi de durgundu. Passaris bir sigara yakıp şöyle dedi:
–Lloyd George’un son konuşması beni korkuttu…
-Neden?
– Türklere savaşmaktan başka yol bırakmadı!..
-Evet ama Türklerin savaşabileceğini gösteren bir işaret yok.
-Bence uyanık olmalıyız. Am...