Uzak bir düş

Kudüs… Aşağılık provokasyondan üç gün önce…
Oraya, binlerce yıldır olamayan barışın bir kez daha “tecavüze uğradığı” yere, İslam aleminin kutsal mekanı Harem-üş Şerif’e çok ama çok yakındık…
Bir taş atımlık mesafede bulunan Kral David Müzesi’nin hemen karşısındaki Arap kahvesinde yorgunluk atıyorduk…
Sol tarafımızda Hıristiyanlarla Ermenilerin iç içe yaşadıkları, Katolik ve Gregoryen kiliselerinin kucaklaştığı mahalleler vardı…
Sağ tarafımızda daracık, uzun, nereye doğru uzandığını bilemediğim, iki tarafı incik-boncuk, halı, hurma, tavla, dini motifler, yiyecek-giyecek satan tıklım tıkış dükkanlarla dolu bir yol uzanıyordu… Dükkanların Müslüman Arap sahipleri ve çırakları Avrupalı turistlerle bağıra çağıra kıyasıya pazarlık ediyordu…
Oturduğumuz kahvenin önünden o meşhur deyişle ve de hiç abartısız, “72.5 milletten” insan geçiyordu; Gregoryen papazlar, siyah çarşaflarına sarınmış Müslüman kadınlar,
Hıristiyan rahibeler, iki yana sarkıttıkları lüle lüle saçlarıyla, siyah şapkaları ve uzun sakallarıyla dini bütün Museviler, şalvarlı ve de çığırtkan Arap satıcılar, gencecik Avrupalı kızlar, erkekler…
Bu, dünyanın hiçbir yerinde kolay kolay tanık olunamayacak manzarayı büyük bir keyifle izledim…