Kelepçeyle dişçi koltuğuna oturmak...

Diş hekimlerine genellikle randevulu gidildiği için tarih yaklaştıkça huzursuzluğun artması kaçınılmazdır. İnsan, o koltukta kendisine yapılanı göremese de, yapanı çok yakınında ve devamlı hissetmesi tarifi zor bir ruh halidir. Zamanın ne kadar uzun bir süreç olduğunu sadece yaşayan bilir. Anlatılması kolay değildir.

Bu süreçte yaşanılan korku, potansiyel olarak çekilen ağrıdan daha da beterdir.

Erişkinlerin tamamında dişçiye gitmek, zaman zaman işkenceden farksız bir durum olarak algılanır.

Herkesin bildiği ve yaşadığı gerçeği Shakespeare çok güzel özetler:

“Acı, bir saati on saat yapar!..’’

★★★