Bıktım bu seyirciden

Bu yaz bir kez daha konserleri güzel yapanın aslında seyirci olduğunu anladım. Harbiye’deki ‘Sertab’ın Müzikali’nde arkamdaki iki kadın sürekli kahkahalar atarak konuştu. Yavaş şarkıları fırsat bilip vitesi daha da yükselttiler.

Ben bunları çekiyorum galiba, Edis konserinde de başıma aynı şey geldi. ‘Rock Müzikaller’ gösterisinin protokolü ise veli toplantısı gibiydi. Sahnedeki kalabalık oyuncu kadrosunun anne babaları gelmiş, evde çalıştıkları şarkıları hep beraber söylüyorlardı.

Son olarak Zorlu PSM’deki Simge Sağın konserinde delirmek üzereydim. Tıkış tıkış mekana hanımlar adeta kamp çadırı taşıdıkları sırt çantalarıyla gelmiş, dans ediyorlardı. Çantasıyla beni darbelere maruz bırakan bir hanım kızımızı uyardığımda ise o kadar şaşırdı ve üzüldü ki ağlayacaktı! Bu insanlar yüzünden artık konsere falan gidesim yok.