Hakikati beklerken…

Kurumuş bir ağaç, kır yolu ve gün ışığı. Ve yırtık pırtık kıyafetleriyle Estragon ve Vladimir. Yani Gogo ve Didi. Samuel Beckett’in 1948 yılında kaleme aldığı “Godot'yu...

Kurumuş bir ağaç, kır yolu ve gün ışığı. Ve yırtık pırtık kıyafetleriyle Estragon ve Vladimir. Yani Gogo ve Didi. Samuel Beckett’in 1948 yılında kaleme aldığı “Godot'yu Beklerken” adlı tiyatro eserinden bahsediyorum.

İzleyenler bilir. Vladimir, düşünsel yanı ağır basan bir kişilik. Zihin de diyebiliriz. Estragon ise insanın güdüsel yanını yansıtan bir tipleme. İnsani değerlere kafa yormaz. Aklı midesinde ya da ayaklarındadır. Bu ikilinin yaptığı en iyi iş ise, beklemek. Nasıl birisi olduklarını bilmedikleri Godot’yu beklerler.

Gelmeyeceğini bildikleri halde beklemenin, umudun, tükenişin, didişmenin, çaresizliğin, sürüklenişin yalnızlığın ve tedirginliğin öyküsüdür bu. Umutsuzluğu sığınak yaptığımız bir zamanda beklemenin duruluğu, insan kalışımızın da ayrıca bir yansımasıdır bana göre.

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Haydut Aileler; Rockefeller 13 Aralık 2018 | 1.632 Okunma Ezoterizm, Okültizm ve Newton 03 Eylül 2018 | 5.335 Okunma Eğitimde köklü reform şart 30 Ağustos 2018 | 439 Okunma İslam ve Değerleri Manipüle Ediliyor! 27 Ağustos 2018 | 323 Okunma Ruhu, aşk arındır 20 Ağustos 2018 | 2.302 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar