O Göz Yaşı Yasin’di, Eren’di, Aybüke’ydi, Eşref Bitlis Paşa’ydı…

Yıl 2015… Diyarbakır’da Kurban eti dağıtırken linç edilen bir çocuk vardı.
Yasin Börü.

Hatırlıyor musunuz?

Bir binaya sığınmıştı, yardım bekliyordu. O çocuğun kafasını taşla ezdiler. Yetmedi, üzerinden araçla geçtiler.
Sırf "aidiyetinden" dolayı, sırf “bizden” olduğu için… O gün bu topraklar ağladı. Ve bu millet o günü unutmadı. Terör, sadece dağda vurmadı bu milleti. Şehirde, okulda, pazarda, karakolda...
Ceviz büyüklüğündeki ellerinde mayın patlayan çocuklarla vurdu.
Astsubay eşini pazarda sırtından vuran hainleri gördük.
Hamile kadının karnına kurşun sıkanları,
Beşiktaş’ta, Kayseri’de, Ankara Garı’nda canımızı parça parça alanları yaşadık.

Ama yılmadık.

Çünkü bu devlet; 15 Temmuz'da FETÖ’yü,
Gabar’da PKK’yı,
İstanbul’un göbeğinde DHKP-C’yi ezdi geçti.
Sınır ötesinde; Pençe-Kilit’le, Zeytin Dalı’yla, Barış Pınar’ıyla bir millete neler yapılmaz, gösterdi.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Kızılcahamam’daki sözleri işte bu yüzden tarihseldir:
“47 yıllık terör belası sona erme sürecine girmiştir.”