Eve gelmen lazım camiye haramdır

Bu coğrafyanın insanı evvelden beri yardım etmeyi, paylaşmayı elindekini ikram etmeyi, misafire sofrasında yer açmayı görev bilir. Çünkü bu güzel hasletler bizlerin genlerinde var.

Yapılan paylaşım, verici olmak, fedakarlık yapma gücü oldukça kıymetli

Fakat bizim sahip olduğumuz imkanlar, maddi gücümüz sınırlıysa, sadece kendi evladımızı tedavi edecek durumdaysak,

Aldığımız maaşla kıt kanaat geçiniyor, yarı aç yarı toksak. Çocuğumuzu hayata tutundurmaya çalışıyorsak, hatta bazı ilaçlarını almaya gücümüz yetmiyorsa, alması gereken tedavi gerektiği gibi aldırılamıyorsa...

Bütün bu zorlukları yaşarken başka bir uzaktan akrabanın çocuğunun da ileri düzey hasta olduğunu, ev sahibinin evden attığını, işşiz ve evsiz kaldıkları haberini aldığınızda ne yaparsınız?

Öz evladınızı tam anlamıyla tedavi ettiremezken, uzaktan akrabanın çocuğunu tedavi ettirmeye mi çalışırsınız?