“İlle de Meral olsun...”

Bir daha geri dönmemek üzere istifa etmişti! Olağanüstü Kurultay’da aday olmayacaktı! Kararı kesindi! Dönmeyecekti! Siyasi hayatı “dönüşlerle dolu” olduğu için, bu lafların hiçbir kıymeti yoktu. Kısa bir süre sonra “bu sözlerini yiyeceğini ve kaldığı yerden devam edeceğini” öngörmek asla güç değildi.

Neticede -gayet tabii- sürpriz yok: Kısa metrajlı filmin sonunda; Meral Abla, İyi (Rol Yapan) Parti’sine döndü. Genel başkanlığa tek aday…

Bu son zikzak; kuşkusuz Akşener’in “liderliğini” yaraladı.

“Güvenilirliğini” zedeledi…

“Zorluklara karşı dayanıklı, yolundan dönmeyen, inatçı ve kararlı bir lider” algısı/cilası/görüntüsü berhava oldu.

İlk ciddi eleştirilerle karşılaştığında “Bıraktım, bir daha dönmem!” diye havlu attı, ya; bakalım, bundan sonraki hangi müşkülatta (ve nasıl) bırakıp gidecek?