Siyasetin ‘etik’ sorunu

Siyasi etik yani siyasi gücün kullanımında etik kulların tespiti, yasalara bağlanması, bağımsız denetim kurumlarının oluşturulması… Partilerin bari böyle bir konuda oturup anlaşmaları gerekmez mi? Her partinin bu konuda inisiyatif alıp kendi itibarını yükseltmek istemesini anlarım ama engellemeyi anlamak mümkün değil. Belediyelerde artık açıkta ortaya çıkan kayırma ve yolsuzluk sorunları üzerine CHP bir “Siyasi Ahlaksızlıkla Mücadele ve Siyasi Etik” kanun teklifini Meclis’e sundu. İktidarın tepkisi ne oldu? İş Bankası’ndaki Atatürk’ün hisselerinin CHP tarafından sembolik olarak temsil etmesini gündeme getirmek oldu! CHP bunu “temizlemeden” siyasi etikten bahsedemezmiş!   AK PARTİ NE DİYORDU? İktidara yakışan, hele de parti başkanlığı ile devlet başkanlığını birleştirmiş bir sistemde iktidara yakışan, bu konuda partilerle görüşerek ortak komisyon kurulmasını teklif etmek, CHP’nin teklifini de bu bağlamda ele almak olmalıydı. Ama iktidarda bir süredir bu konulara karşı soğuk bir tavır var. Türkiye’de rüşvet ve yolsuzlukla mücadele konusunda 1990 yılında bir kanun çıkmıştı. Zamanla iktisadi ve siyasi ilişkiler yoğunlaştı, kanun yetersiz hale geldi. AK Parti 2001’de kurulurken bu durumu görmüş ve Program’ına şunları yazmıştı: “Siyasetin kirlendiği, siyasi alanın iyice daraltıldığı ülkemizde; siyasetin ve siyasetçinin yeniden saygın ve güven veren bir konuma getirilmesi gerçekleştirmek istediğimiz bir hedeftir. Siyasetin dürüstlük ve liyakati esas alan bir yapıya kavuşturulması, siyasi finansmanın denetlenebilir ve şeffaf olması, ülkemizdeki siyaset kurumunun en temel ihtiyacıdır. ” (Bölüm 2. 2) Aynı parti 2007’de ve 2016’da dar kapsamlı da olsa bu yönde Meclis’e kanun teklifleri verdi ama yasalaşmadan kadük kaldı.