Fakirliğin kıymeti bilinmeli

Ömer Bey: “Eski âlimler ‘El fakru fahrî’ demişler ve fakirliği övünç kaynağı saymışlar. Fakirlik nasıl, ne zaman ve kime karşı övünç kaynağıdır? Hâlbuki bazen isyan ettiriyor.”
Fakirlik Bir Fazilet Dilidir

İnsan Allah’a karşı hep fakirdir. Fakirliğini yalnız Allah’a karşı bilen insan, bunu ibadet diline çevirir.

Dergâh-ı İlahîde, kendi kusurunu, acz ve fakrını görür; kemal-i rububiyetin, kudret-i Samedaniyenin ve rahmet-i İlahiyenin önünde hayret ve muhabbetle secde eder.

Kur’ân, “Allah zengindir; siz fakirsiniz.”1 Buyuruyor.

Allah’ın takdir buyurduğu ve güzel gördüğü bir sıfat bizim için lütuftur; fahr ve kıvanç kaynağıdır.

Sakın Rezilet Olmasın!

Fakat insan, insanlara ve mahlûkata karşı fakirliğini gösteremez.

İnsanın Allah’a karşı fakir olduğunu bilmesi fazilet; insanlara ve mahlûkata karşı ise müstağni (fakirliğini hissettirmeyen, zengin duruşlu) ve tok gönüllü olması fazilettir.

Acizlik de fakirlik gibidir.

İnsan Allah’ın önünde aciz durumda bulunursa fazilet; kulların önünde aciz duruma düşerse rezilettir (kötü huydur).