Ahirzamanın nabzını tutan remizler

Tuğba Hanım: “Rumuzat-ı Semaniye Risalesini tanıtır mısınız? Neden basılmıyor?”
İLM-İ CİFRİ DÜSTURLARI

Rumuzat-ı Semaniye, Yirmi Dokuzuncu Mektubun Sekizinci Meselesi olarak telif edilmiştir. Bu eser bazı hassasiyetler dolayısıyla Mektubat’ta henüz yer almamaktadır.

Mektubat’ın fihristesinde yer alan açıklamada şöyle deniyor:

“Rumuzat-ı Semaniye: Sekiz Remizdir, yani sekiz küçük risaledir. Şu remizlerin esası, ilm-i cifrin mühim bir düsturu ve ulûm-u hafiyenin mühim bir anahtarı ve bir kısım esrar-ı gaybiye-i Kur’âniyenin mühim bir miftahı olan tevafuktur. İleride başka bir mecmuada neşredileceğinden buraya derc edilmedi.”1

Bediüzzaman, Kur’ân harflerinin ne kadar muntazam, esrarlı ve manalı olduğunu Rumuzat-ı Semaniye’de göstermiştir.2

Bediüzzaman diyor ki:

“Bu meşum zamanda Kur’ân’ın bir temel taşı olan hurufuna hücum ediliyor. Ve onların tebdiline çalışılıyor. Bu risalenin sebeb-i telifi, Kur’ân’ın tercümesi Kur’ân yerinde camilerde okunmak olan dehşetli su-i kasdına karşı bir mukabeledir.”3

REMİZLERİN KONU BAŞLIKLARI

Rumuzat-ı Semaniye Risalesinin nelerden bahsettiğini kısaca arz etmeye çalışalım: