Yurtseverlik sınavı

Adı, Steven Runci­man (1903-2000)…
Orta Çağ çalışmalarıyla tanı­nan İngiliz tarihçi.
Üç ciltlik “Haçlıların Tarihi” önemli eserleri arasında.
1940’da İstanbul Üniversi­tesi’nde Bizans Tarihi dersi verdi.
Türkçe, Latince, Yunanca, Arapça, Farsça, İbranice, Süryanice, Ermenice, Gürcüce biliyordu.
Şu örneği sıklıkla aktar­dı:
Suriye’de demiryolu yapımı için kazı çalışması yapılır­ken bir yatırın türbesinin yıkılması gerekir. Köyün Müs­lüman halkı karşı çıkar.
Demiryolunu yapan müteah­hit, yatırın taşlarını numa­ralayarak türbeyi sadece birkaç metre öteye taşımaya halkı ikna eder.
Yapılan kazıda yatırın bu­lunduğu yerde Müslüman ev­liyalarla ilgili hemen hiçbir şey bulunmaz. Biraz daha kazılınca türbenin altında bir Hıristiyan ermişiyle ilgili bazı eşyalar bulunur.
Yatırı biraz daha derinle­mesine kazınca, çok tanrılı dinlerden birinin boynuzlu bir tanrı heykeli ortaya çıkar!
Runciman’dan bu örneği vermemim nedeni; bugün yazı konumuzun “kök” sorunu olmasıdır. Derine kazmak zorundayız.
Baksanıza:
Afrin Harekatı “Bizim Mahalle”de tartışmalara sebep oldu! “Ne olursa olsun ben ‘sa­vaşa hayır’ diyorum” diyen arkadaşlar var. Sanki biz savaş taraftarıyız!
Kimi kavramlar-sloganlar kir­letildi. Örneğin… Etnik bağ­nazlık yapıp terör örgütünü destekleyenlerin dilinden “insan hakları” sözü düşmüyor!
Bak yoldaş!
“Ben solcuyum tabii ki savaşa karşı çıkacağım” diyorsan sol’un ideolojisini, tarihini bilmek zorundasın. Bu, romantik şiir okumaya benzemez. Bu, küreselleşme masallarına hiç benzemez!
Şunu demek istiyorum: