Hırpalanmış ruhlar ülkesi

Yıl, 1990.Kayseri’de bir parkta tedirgin bekliyorum; “gelecek mi?”Bu şehre ilk kez geliyorum; kimseyi tanımıyorum. Buluşacağımız askerin elimde fotoğrafı bile yok; nasıl biri?Bu parkta o beni...

Yıl, 1990.

Kayseri’de bir parkta tedirgin bekliyorum; “gelecek mi?”

Bu şehre ilk kez geliyorum; kimseyi tanımıyorum. Buluşacağımız askerin elimde fotoğrafı bile yok; nasıl biri?

Bu parkta o beni tanıyacak; kıvırcık saçlı, sakallı, gözlüklü, sırt çantalı bir genç gazeteci…

Galiba o, geldi işte… Bana doğru gülümseyerek yürüyor. Kırk yaşlarında, incecik bedenli, saçlarının önü dökük adam elini uzatıyor; “hoş geldiniz ben Nafiz Obay…”

İki yıl...

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Nakşibendi ayrılık 19 Nisan 2024 | 7.151 Okunma Bayram yazısı 09 Nisan 2024 | 234 Okunma Dükkanı kaybetmek 05 Nisan 2024 | 1.111 Okunma Aman dikkat 04 Nisan 2024 | 1.506 Okunma CHP’ye ev ödevi 03 Nisan 2024 | 1.535 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar