Politikanın oyun sahası

Kimi okuyucu sanıyor ki…
Üç gündür futbol yazıyorum! Bugün yazdığımı da futbol yazısı sanabilirl! Oysa…
İngiliz futbol eleştirmeni Simon Kuper’in kitabına koyduğu isim gibi, futbol sadece futbol değildir. Örneğin…
Futbol, siyasetin/ ve özellikle de diktatörlerin  meşrulaşma aracıdır. Çünkü futbol; az bilginin çokça cehaletin olduğu bir oyun alanıdır.
– Her ne kadar M.Ö 600’ler başında Çin’de ortaya çıksa da- kapitalizmin ürünü modern futbolun bugün tek ölçüsü var; başarılı olmak.
Politikacı, büyük kitleleri etkileyen bu başarıyı kullanmak istiyor. Böylesine etkili politik aracı kim kullanmak istemez? Düşünün: Birleşmiş Milletler’in/BM 186, Uluslararası Futbol Federasyonları Birliği’nin/FİFA 198 üyesi var!
Futbolun insanları bu derece etkilemesine politikacılar kayıtsız kalamadı/kalamaz. Öyle ya…
– Politikacılar mitinglere il takımlarının formaları/bayraklarıyla niye çıkıyor?
– 24 Haziran seçimi hemen öncesi Erdoğan, İngiltere Premier Ligi’nde oynayan Mesut Özil, Cenk Tosun ve İlkay Gündoğan’la Londra’da niye bir araya geldi?
Tek sebep politik faydacılık/pragmatizm değil mi? Bu hal…
Alman milli takımında oynayan Mesut Özil ve İlkay Gündoğan’ı zor duruma sokmadı mı?
Yıldız futbolcuları Erdoğan’ın huzuruna getirenler de, Mesut Özil ve İlkay Gündoğan’ı ıslıklayıp ırkçı saldırılar da bulunanlar da, özünde futbolun kitleleri etkileyici gücünü kullanarak siyaset yapmıyor mu?
Bir örnek vereceğim…