Kurban Bayramı'nda Ehlibeyt'i hatırlamak...

Kurban Bayramı, diğer bayramlardan farklıdır. Allah için vermek esasına dayandığından mıdır, kurbiyet maksatlı olduğundan mıdır, yakınlaşma bahsinden midir, işin içinde ''kurban'' olduğundan mıdır, bu hadise Hz. İbrahim ile oğlu Hz. İsmail'e hasılı kelam bir baba-oğulun hasretine dayandığından mıdır bilinmez, eskileri de hatırlarız, burnumuzun direği sızlar. Kurban bayramında sanki ruhlar aleminin de bayramıdır, kabristanlarda çiçek açar...

Bizler en neşeli günlerimizde bile hüzün gölgesini yüreklerinde yaşayan bir toplumun çocuklarıyız. Kurban Bayramı'nda Ehlibeyt'i yad etmek de bizdeki eski adetlerdendir bu yüzden. Kur'anda Zibhi Azim olarak geçen ve Hz. İsmail'in kurban edilişiyle ilişkilendirilen mana, bizim Ehlibeyt sevgisiyle dolup taşan edebiyatımızda Hz. Hüseyin için de genişletilerek söylenir. Özellikle Şairlerin Şahı Fuzuli'nin edebiyatında İsmail/Hüseyin benzeşimi adeta aynanın iki yönü gibi dile getirilir.

Kurban, bir göz kamaşmasıdır. Çünkü makamı güneşlerin