Çocuk istismarının affı olmaz...

''Bahçeden çocuk sesleri geliyor

Hayatı dinliyorum

İçim yoruluyor, ruh yoruluyor''

Cahit Zarifoğlu'nun ''O Çocuk'' adlı şiirindeki gibiyim. Dışarıdan çocuk sesleri gelen bir pencereye dönük sırtım, görmesem de onları, şen kahkahaları hayatın nabzı gibi çınlıyor.

Sonra birden gündem değişiyor haberlerde, havayı boz bulutlar kaplıyor, az evvelki çocuk kahkahalarını kör makaslarla kesen uğursuz bir karanlık sızıyor sokaklara... 6 ve 9 yaşlarında biri kız biri erkek iki küçük çocuğa; annesi, üvey babası, dayıları ve başka erkekler tarafından yaşatılan cinsel istismar olayıyla vuruluyoruz hepimiz. Babaannenin şikayeti ile ortaya çıkan hikaye gerçekten korku filmlerini aratmayacak cinsten. Çocukların annesi ile üvey baba tutuklanmışlar davanın seyrinde. Ama ne olduysa olmuş, tutukluluklarına son verilmiş bu insan müsveddelerinin...

Oysa çocuk istismarı, Ceza Muhakemesi sistemimize göre; ''katalog suçlar'' arasında sayılmış