Bir caminin omuzlarda taşınması…

Hasankeyf’ten taşınacak son tarihi eser ‘Er-Rızık Camii’ydi. Geçen gün, kalabalık ve intizamlı bir alay insan, onu sessizce yeni yerine taşıdılar.

1409’dan bu yana heybetinden hiçbir şey yitirmemiş Taç kapısıyla kuzey duvarlarını, sanki bir tahtırevan üzerinde ağır, endamlı giderken seyretmek, sanki bir defin merasimini andırıyordu, ruhumu altüst etti. Dile kolay 600 yıllık bir mimari eser, sanki zamanı yutmuş gibi... Hasankeyf’e gidip de Kale’den Dicle’ye doğru baktığımızda hangimiz vurulmadık ki, Er-Rızık Cami’nin şehadet parmağını andıran minaresine. Dicle’ye ‘bir dakika’ der gibi. Bir dakika dur, söyleyeceklerim var. Durur mu Dicle? Dicle akar, minare bakar... 

“Bu Kale’nin tılsımı vardır, akrep de yılan da sokmaz misafirleri” demişlerdi ilk ziyaretimde. Sormuştum, peki

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
"Bir dostu uyandırmak..." 28 Mayıs 2023 | 473 Okunma Yeni Türkiye Sağı 24 Mayıs 2023 | 192 Okunma Maskeli balonun maskesiz müdavimleri... 21 Mayıs 2023 | 167 Okunma Bu nefretin bir dibi var mıdır? 17 Mayıs 2023 | 1.077 Okunma Ayasofya'da bir akşam namazı... 14 Mayıs 2023 | 884 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar