Zihin detoksu

Aslında bu bir Don Martin’e saygı yazısıdır. MAD Dergisi’nin büyük sanatçısı Don Martin’i sevdiğim için bir süredir ustaya bir saygı yazısı planlıyordum.

Kendimi siyaset detoksuna soktuğum için, bugün hiç gereği yokken ve gündemin tamamen dışında olmasına rağmen, belki de birkaç gündür deli gibi MAD Dergisi’nin eski sayılarını okuduğumdan olmalı, yazıyı bugün yazmak zorundayım.

Don Martin dergide arada bir, “Son derece sıradan bir gün” başlığıyla tuhaf durumları çizerdi. Şimdi bir tanesini hatırlıyorum da adı “Görünmez insanlar kongresinde son derece sıradan bir gün”dü. Çizgi hikâye, bir asansör kapısı önünde başlıyordu. Sadece kapı görünüyordu. İki konuşma balonu vardı ama olay görünmeyen insanlar kongresinde geçtiğinden konuşanlar gayet tabii ki görünmüyordu.

Bir balonda “İnşallah gelecek asansör kalabalık değildir”, diğerinde “Ben de hiç hoşlanmam öyle tıkış tıkış olmaya, haklısın” yazıyordu. Sonra bir “ping” sesiyle asansörün kapısı açılıyor ve içerisi tabii ki boş görünüyordu. Ama balonlarda“Asansöre binilemeyeceği, içeride iğne atsan yer olmadığı, bu kadar dolu bir asansöre binmenin tehlikeli bile olacağı” yazıyordu.

Neyse, yine “ping” sesiyle kapısı kapanan asansör gidiyordu. Bekleme sürüyor, bir sonraki “ping”in ardından kapı tekrar açılıyor ve bekleyenlerin diyaloğu başlayıp balonlar yine devreye giriyordu.