Oy borsası mı, Türkiye’nin çıkış yolu mu?

“Söz konusu olan seçilmekse, oy dışındaki her şey teferruattır.” Seçim sürecine şu ana kadar damgasını vuran yaklaşım budur. Bu yaklaşıma göre “parti programları” artık teferruat kapsamındadır. “Program doğrultusunda oy kazanma” gündemden düşmüş, “programın oy piyasasına göre yeniden şekillendirilmesi” makbul anlayış haline gelmiştir. Kimi partilerin programı, kolayca istenen şekle girsin diye “sıvılaştırılırken”, “oy adına” programsız yeni partiler kurulmuştur. Seçim ittifakları, artık “ortak programlar” temelinde değil, “oy alışverişi” esasına göre oluşturulmaktadır.

Ekranlarda boy gösteren kimi “oy piyasası uzmanları”, bu süreci “esneklik” içeriği yüksek “yenilikçi bir gelişme” olarak beğeniyle karşılamaktadır. Oysa program, bir partinin belkemiğidir. Esneklik, ancak sağlam bir belkemiği etrafında olduğu zaman, dünyanın değiştirilmesine yaratıcı bir katma değer sağlar. Esneklik adına “belkemiksizleşme” ise, canlıların evrimindeki yumuşakçalar aşamasına geri götürür.

PROGRAMSIZLAŞMA SEÇİMLERİ KURCALANMAYA AÇIK HALE GETİRİR

Türkiye, bugün ancak milletin gücünün bilimin yol göstericiliği altında hazırlanmış doğru bir program etrafında birleştirilip seferber edilmesiyle üstesinden gelinebilecek çetin sorunlarla karşı karşıyadır. Seçim süreci, Türkiye Programı’nı gündeme getirdiği ölçüde bilinçleri berraklaştırarak ülkemizin geleceğinin kuruluşuna katkıda bulunacaktır. Partilerin programsızlaşması, aynı zamanda seçim sürecini, sorunlarımızın kaynağında yatan emperyalist sistemin kurcalamasına açık hale getirmektedir. ABD açısından Batı Asya’daki kilit ülke, Türkiye’dir. Bölgemizdeki gücünü ve etkisini hızla yitirmekte olan Amerika, gerileyişini frenleyip toparlanmak için, kimi partilerin “dış destek” olarak kendisinden medet umması ya da en azından Atlantik Sistemi nezdindeki “kabul edilebilirliklerini” koruma kaygısından yararlanmaya çalışmaktadır. ABD’nin çabası, ülkemizdeki “oy piyasasının programsızlaştırıcı dinamikleri”ni, Atlantik Sistemi’nin “güç piyasası”na tabi hale getirme üstüne kuruludur.

‘DEĞERLİ SUSKUNLUK’ MU, YOL GÖSTERİCİ BİR PROGRAM MI?

Kıbrıs ve Doğu Akdeniz’de ülkemize karşı örülmekte olan kumpası “teferruattan sayma” tutumu; Trump’ın İran’a karşı yaptırımları yeniden uygulamaya koyma çabası karşısındaki suskunluk; PKK ve HDP’yi küstürmemek için “Atatürk ve Türk milleti” kavramlarından özenle kaçınılması; ekonomimizin batağa saplanmasına yol açmış olan “borçlanma, özelleştirme ve neoliberal düzen”e bağlılık ilanı; iktidarın Atatürk düşmanlığı ve bilim karşıtlığında diretmesinin kışkırtılması; bunların hepsi emperyalist sistemin ülkemiz üstündeki denetimini yeniden kurma çabalarının örnek ve yansımalarıdır.