Ankara’da coşku, bizde hüzün vardı
Devlet kuruluşlarının tabelalarından “Türkiye Cumhuriyeti – T.C.” yazıları kaldırılırken, ilkokullarda okutulan “Andımız” birilerini memnun etmek adına okutulmamaya başlanırken, gazetemiz logosunun başına T.C koydu.
Yetmedi, “C” harfi hilal şekline getirildi, önüne yıldızımız yerleştirildi. Kırmızı zemin üzerinde Atatürk’le bayrağımız birbirine öyle bir yakıştı ki onlar logonun ayrılmazı oldular…
SÖZCÜ ile ilgili soruşturma açıldığında, amacın gazetemizi susturmak olduğunu biliyorduk. Bildiğimiz bir şey daha vardı: “SÖZCÜ susarsa Türkiye susar.” İşte, plan SÖZCÜ’yü susturmak, dolayısıyla konuşan, yazan ve ülke gerçeklerini dile getirenler üzerinde korku yaratmaktı. Etkisiz, korkak, ürkek bir basın isteniyordu.
BİLİRKİŞİ İLE BAŞLIYOR
Bunun için yapılması gereken kafalarına göre bir “Bilirkişi” bulmaktı. Özellikle 2007-2013 döneminde yargı, belli bir amacın aracı olarak kullanıldı. O dönemi yazılarıyla, konuşmalarıyla alkışlayanlar ve destekleyenler bugün farklı bir yüzle sahnede. Yapılan şuydu:
