21. yüzyıl becerileri ve Çorum

Çorumlu bir arkadaşım var. Çocukluk günlerinden bahsederken şunları anlattı:

“Beşinci sınıfa giderken arkadaşlarla yanımıza 8-10 tane çuval alıp dereye inerdik. Önce çuvalları toprakla doldurup dereye set yapardık. Oluşan havuzun içindeki suyu kovayla boşaltıp biriken balıkları kolayca yakalayıp bir tenekeye doldururduk. Yaklaşık 3 kilometre uzakta, ayçiçeği tarlalarının ortasında sulama için yapılmış bir havuz vardı. Oraya kadar yürüyüp havuzun kenarında bir ateş yakar ve balıkları dallara geçirip kızartırdık. Ziyafetten sonra da biraz havuzda yüzüp eve dönerdik.”

Bu arkadaşın yaşadığı yıllarda müfredatta düşünme veya problem çözme becerilerine yönelik hiçbir şey yoktu. Kodlama, zekâ oyunları ve yaşam becerileri atölyesi de yoktu. Okulda STEM projeleri yapmıyorlar, kulüpten kulübe koşturmuyorlardı.

Şimdi hepsi var mı? Evet.

Peki Çorum’un köyündeki o çocuk, şu anda okullarda yıllara yayılan kazanımları bir günde yalayıp yutmuş mu? Evet.

Peki bugün 4. sınıfa giden bir çocuğu tek başına pazara balık almaya gönderebiliyor muyuz? Hayır. 

Bırakın...