Bugün CHP günüm
Akrabalarımın çoğu CHP'li. En yaşlısı da (geçen sene vefat etti, ışıklar içinde yatsın) CHP'nin başında hâlâ İsmet İnönü var sanıyordu.
Demem o ki CHP'yle aramda böylesi bir ünsiyet var.
Haliyle, hiçbir zaman "ne halleri varsa görsünler, bana ne" deyip geçmem, üzüldüklerinde ben de üzülürüm.
Gerçi son zamanlarda CHP'nin benim düşünmeme ihtiyacı yok; FETÖ'den AKP'li fırıldaklara kadar çok düşüneni var.
Lakin, onlar iyi gün dostu, nasıl desem, konjonktürel. Övünmek gibi olmasın, ben öyle değilim, şahidim de yere yakın Asuman...
Bugün bu köşecikte, AK Partili okurlarımın müsaadesiyle, CHP'li okurlarımla baş başa konuşmak, hasbıhal etmek istiyorum...
Sevgili CHP'li okurlarım, öncelikle hiçbir ayrım gözetmeksizin hepinizi çok seviyorum.
İçinizde CHP'nin genel başkanlık koltuğunda hâlâ İsmet İnönü'nün oturduğunu sanan kimse kalmamıştır bundan eminim ama CHP'yi "Atatürk'ün partisi" sananlar zibil gibi.
"Atatürk'ün partisi olduğu için mi FETÖ ve PKK İstanbul belediye başkan adayını açıktan açığa destekliyor" diye sorup da keyfinizi bozacak değilim.
Halden bilmez değilim. Ömrünüz muhalefette geçti. İktidar olmak için en sonunda "her duruma müsait" hale geldiniz.
