Atilla Yayla ve liberalizm

Türkiye'de liberalizm deyince ilk akla gelen akademisyen ve entelektüel Prof.Dr. Atilla Yayla'dır. Dün İsa Tatlıcan'la Yayla'nın enfes bir söyleşisi bizim gazetede yayınlandı. Röportajın özellikle sabah.com.tr'deki uzun versiyonunu tüm okurlarıma hararetle tavsiye ederim. Çok doğru soruları ve teşhisleri içeren bir söyleşi olmuş. İsa'yı da tebrik ediyorum...
***

Biliyorsunuz ben de kendimi liberal -demokrat olarak tanımlayan bir yazarım. Liberalizmin entelektüel tarihine dair epey okumuşluğum ve nispeten bu köşelerde yazmışlığım vardır. İleride bu konuda esaslı kitaplar yazma niyetim de var. İnsanların liberal olmasından daha da önemlisi liberalizmin entelektüel tarihinin Türkiye'nin okumuş yazmış kesiminde bilinmemesinin bu ülkeye çok şey kaybettirdiğini düşünüyorum. Son 300 yıllık dünya tarihinin entelektüel anlamda ana caddesi liberalizmdir. Ülkemizde bu ana cadde bilinmiyor ve dolayısıyla karşı ve yan yollar da bilinmiyor. Ezbere ve aptalca laflar ediliyor. Liberalizmin ne idüğünü bilmeyen bir kişi Marksizme ve sosyal demokratlığa dair ne okursa okusun olayın künhüne vakıf olamaz. İlk düğme yanlış iliklenirse diğer tüm düğmeleri özenle de ilikleseniz o gömlek yamuk olmaya mahkûmdur.
Kendine liberal diyenlerin çoğunluğunda da gömlek yamuktur. Türkiye'nin entelektüel ortamının sefaletini söylemeye zaten gerek yok. Bizim komedi şovu Beyaz Futbol programında yaptığımız geyikler ve şamata bile bu ortamdan daha içerik sahibi desek yanlış olmaz.
***

Atilla Hoca ile tanışıklığımız 1999 yılına dayanıyor. Ben o zaman lise son talebesiydim ve internette o zaman çok yaygın olan e-gruplara yazılar gönderiyordum. Saçma sapan lise ders kitaplarını bir yana çoktan koymuştum, habire siyaset ve sosyal bilimler alanındaki literatürü okumaya ve anlamaya çalışıyordum. Siyasi felsefeleri kıyasladığımda tartışmasız kendime en yakın bulduğum gelenek liberal düşünce geleneğiydi. Öyle manyaktım ki lisedeki kız arkadaşıma doğum gününde Eamonn Butler'ın Friedrich Hayek kitabını hediye ettim. Kız da bana tuhaf tuhaf bakmıştı. Sabahlara kadar okuyordum, düşünüyordum, notlar alıyordum. Sonra da denize sıfır olan bizim İzmir 60. Yıl Anadolu Lisesi'ne gelip derslerde uyuyordum...