Nobel Barış Ödülü komitesine çağrı

Ang San Su Çi, 1945 doğumlu, evli ve çocukları olan bir anne. Oxford Üniversitesinde felsefe, mülkiye ve iktisat üzerine tahsil yapmış. Eski adı "Burma" olan Myanmarlı. Burma'nın istiklal mücadelesini babası "ulu önder" Aung San vermiş.

Bayan Çi, mezuniyetinin ardından İngiltere'den ülkesine döndükten bir zaman sonra askerî cuntaya karşı verdiği "demokrasi mücadelesi" üzerine 6 sene ev hapsi çekmişliği var. Bir aktivist. Denildiğine göre "şiddetsiz direniş savunmacısı". Nobel Barış Hey'eti, kendisini 1991'de "Nobel Barış Ödülü" ile taltif etmiş. Ayrıca "Saharaov fikir Hürriyeti Ödülü" sahibi. Müdafaasını yaptığı konulara dair kitapları da var. 54 yıllık askerî idareyi devirdikten sonra hâlihazırda Myanmar Dışişleri Bakanı ve Hükûmet Başdanışmanı. Gerçekteyse fiilen Devlet Başkanı.
Bugün işte bu bir sürü unvan ve ödülün sahibi "Aung San Suu Kyi" yönetimindeki Myanmar'ın Arakan eyaletinde zulüm, zoraki göç, işkence, katliam, tecavüz, bebek ve çocuk ölümleri yaşanıyor.
"Arakanlı Müslümanlar" da denilen Rohingyalılar, 1,5 milyon kadar nüfusa sahip. Myanmar Meclisi, 1982'de onları vatandaşlıktan çıkarma gibi bir kanun cinayeti işledi. Maalesef devletsiz yaşamaktalar. BM, onları "eziyet gören dinî azınlık" olarak tarif etmekte. Bu azınlık, 2012 ve 2016'da da saldırı ve zulümlere maruz kalmıştı. Fakat böylesi bir şiddeti, daha evvel yaşamamışlardı. Bu defa sadece putperest Budistler değil, ordu da bu devletsiz, himâyesiz ve kimsesiz Müslümanları korkunç şekilde katletmekte. Bunların yaşadığı zulüm, Filistinlilerin çektiğinden beter oldu.
Yerinden-yurdundan ayrılanlar 100 binle ifade ediliyor. Katliamdan kaçanlar Bangladeş'e sığınmaya çalışmaktaysa da bu memleket de çok fakir olduğundan kapılarını istekle açmamakta.
Göz göre göre bir Müslüman soykırımı yapılmakta.