Derinlik sarhoşluğu

Putin’le görüşüldü. Davutoğlu, New York’a Birleşmiş Milletler toplantısına gitmek üzere. Mesele haliyle Suriye meselesi. Şöyle mi düşünüyor Cumhurbaşkanı: 
“Biz başka devletlere, başka milletlere benzemeyiz. Biz dengeler adına, çıkarlaradına susacak bir devlet değiliz. Susan dilsiz şeytanlardan olmayacağız. Ey Beşşar Esed! Vallahi bunun hesabını vereceksin.” 
Yok, bunu 2013 Mayısı’nda söyledi. Artık şöyle düşünüyor: 
“Belki Esed ile gidilme gibi bir şey olabilir.” 
Şam’da Emevi Camii’nde namaz kılmaktan, Selahadin Eyyübi’nin kabri başında dua etmekten bahsederken birden işte “belki Esed ile...”, “gidilme gibi bir şey...” 
Böyle mahcup, kırık dökük kelimelere nasıl gelindi? 
İktidarın “Arap Baharı” ve ABD’nin bölgeden çekilmesiyle eline geçirdiğini zannettiği tarihi fırsatın bir fırsat değil, tarihi bir yanılgı olduğu ortaya çıktı. 
Kibri ve dayanaksız hayalleri iktidarın bunu kabullenmesine engel. Fakat sahadaki gerçekler mesnetsiz hayalleri, o hayallerin sahipleri istese de istemese de yıkar. 
IŞİD, Esad’a ve Irak’ta anlaşılması imkânsız hükümete zarar veriyordu, PYD’yi hırpalıyordu. Görmezden gelindi. 
Nusra’ya ise göz yumuldu. Ahrar ile kim bilir nasıl bir ilişki kuruldu! 
Bugün IŞİD’i ABD ile beraber usulen de olsa vurmak zorunda kalırsın.