RTÜK meselesi

Türkiye, internetin başıboş, kanuni denetimden uzak olduğu bir ülke değil. Aksine, yeri geldiğinde YouTube sitesinin bile yasaklanabildiği, halihazırda Vikipedi’ye dahi ulaşılamayan, internetin bir hayli kısıtlandığı bir ülke.
Bir sosyal medya paylaşımı sebebiyle yargılanma ve tutuklanma sıradan haberler arasında.
Medya teksesli bir korodan hallice. Cumhuriyet de dahil bir iki gazete ve bir iki televizyon kanalı haricinde iktidar baskısına direnebilen yok. Bu mecraların da satışı ve etkisi sınırlı.
Ancak baskıcı yönetimlerin hiç şaşmayan bir kuralı var. Baskıyı sürekli artırmak. Hele yasaklara, kısıtlamalara karşı çıkabilenlerin cesareti bu kadar kırılmışken.
RTÜK’ün görev alanının radyo ve televizyonlardan sonra internete de genişletilmesini öngören kanun tasarısı, son derece sınırlı özgürlük alanının artık neredeyse tamamen ortadan kaldırılacağını gösteriyor.
Hem de RTÜK’ün kendini bir fetva makamı olarak değerlendirip verdiği idari kararları dinsel gerekçelere dayadığı, “Allah baba” dendi diye kanallara milyon liralık ceza yağdırdığı bir dönemde.
Artık kanunların insan hak ve özgürlüklerini alabildiğince kısıtlayacak şekilde yorumlanıp uygulandığı bir yargı bile kesmiyor anlaşılan. Bir şekilde bu halde bile suç sayılmayacak fiillerin, idari kararlar yoluyla cezalandırılması gündemde.
Bundan internet üzerinden yayın yapan az sayıda bağımsız haber kanalı ya da gazetecilerin bireysel yayınları etkilenecek. Artık bir lisansa tabi olacaklar. Hem yüksek ücretler talep edilecek hem de MİT ve Emniyet soruşturması gerekecek. Bu yayınların fiilen sonunun geldiği söylenebilir.
İş burada da kalmıyor elbette. Televizyon dizileri bir süredir kendilerine dijital ortamda yeni bir alan...