Vatanseverlik tekeli

Suriye’de olup bitenleri bırakalım sıradan bir vatandaşı, uluslararası ilişkilerle ilgilenenlerin dahi anlaması güç. Ortada çok sayıda aktör ve sürekli değişen güç ilişkileri var.
Barzani güçlerinin Türkiye üzerinden Kobani’ye PYD’ye desteğe gitmesini medyasında “kardeşlik koridoru” diye kutlayan, Salih Müslim’i Ankara’da ağırlayan iktidarın bugün ABD’nin PYD’ye verdiği desteğe sinirlenmesi...
Rus uçağını düşürüp Türkiye’deki terör saldırılarının sorumlusu olarak Rusya’yı gösterip Demirtaş, Moskova’ya ziyarete gittiğinde “vatan haini” diye bağıranların bugün Rus muhibbi kesilmesi...
Elbette en başta, Suriye rejimini indirmek için savaşanlara destek olup bundan ötürü Şam’ın otoritesi sarsılınca, ortaya çıkan boşluğu PYD’nin doldurmasına şaşırmak.
Herhalde işin başından bu yana Türkiye’nin Suriye politikasının doğru bir yön tutturduğunu ileri sürmek mümkün değil.
Her fırsatta birilerinin kendilerini aldattığını, kandırdığını itiraf edenler tarafından yönetiliyoruz. Dış politikadaki karnesi belli, kandırılmaya müsait kişilerin hayati konularda aldıkları kararların eleştirilmesi ülkenin çıkarlarını düşünen herkesin görevi.
Gelgelelim en hafif eleştiriyi seslendirmenin bile bir cesaret sınavına döndüğü baskıcı bir dönemdeyiz.
Bu baskı ortamı, ÖSO meselesi için de geçerli. ÖSO’yu oluşturan çeşitli örgütlerin geçmiş faaliyetleri, ilişkileri ve ileride yapabilecekleri hakkındaki eleştirilere cevap verilmiyor. Bunun yerine ÖSO “yerli ve milli” ilan edilip alnından öpülüyor.
ÖSO gibi grupların faaliyetlerinin uluslararası sorumluluğunun Türkiye’ye atfedilebilmesi ihtimalinden ise bahsedilmiyor. Oysa, paramiliter ya da milis güçle...