Sonay dersimizi verdi

“... Genelde babalar zaten kolay yolu seçip, kaçıyor. Oğlumu yolladığım sporla otizm merkezlerinde, nasıl sömürüldüğümüzü, çocuğumun burnunun nasıl kırıldığını, başından aşağı kaynar çay döküldüğünde ömrümden ömür gittiğini, parasız kalmamak için işimi yapmaya çalışırken, geceler boyu oğlumla nasıl uykusuz kalıp, ağlayıp ertesi gün haber sunmaya çalıştığımı...


İş arkadaşlarımın çok biliyormuş gibi ‘Bu kadar takıntılı olma, işine odaklanmalısın’ deyişlerine susup, göz yaşlarımı içime akıttığımı... Sokakta çocuğum ses çıkarıyor diye sinirlenen insanlara sadece gülümseyip, gözlerimden nasıl yaşlar akıttığımı... Halen maddi manevi çok ama çok zor günler geçirdiğimizi... Ayakta durabilmek için ruhumu besleyen şeylerden çok uzakta, hayatta kalmaya çalıştığımı, mavi ışıkla ya da o gördüğünüz güya farkındalık afişleriyle anlayamazsınız.
Bence farkında olmak istiyorsanız, otizmli çocuklarla ve aileleriyle gidip 1-2 gün geçirin!

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Özgür Özel, yandaş mı oldu? 26 Nisan 2024 | 76 Okunma Döner değil samimiyet lazım… 24 Nisan 2024 | 273 Okunma Tanrı Dağları’nın eteklerinde bir vaha: İli 21 Nisan 2024 | 512 Okunma İyi yurttaş yetiştirme mecburiyeti... 19 Nisan 2024 | 173 Okunma Ortadoğu’da satranç başka türlü oynanır... 17 Nisan 2024 | 411 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar