Bir yumruk, altı madde

Madde 1:Türkiye Cumhuriyeti’nde ana muhalefet partisinin genel başkanına saldırmak bu kadar kolay olmamalı. Koruma zafiyeti dediğimiz şey aslında tam olarak bu olayda karşımıza çıktı. Özgür Özel’e saldıran adam bir katil hem de evlat katili. Ya elinde bir bıçak ya da cam parçası olsaydı ne olacaktı? CHP Genel Başkanı, “Halkı engellemeyin” diye bir talimat vermiş olabilir ama fark etmez, Türkiye’nin gergin sinirlerinin zerre zafiyete izin vermediği bir dönemden geçiyoruz.Madde 2:Kimse kimseye fikir, görüş ya da eylemlerinden dolayı saldırma hakkına sahip değil. Ne Özgür Özel’e ne de Özgür Özel’i savunan sıradan bir yurttaşa ya da tam aksi, bir Ak Partili ya da Ak Parti’yi savunan birisine vuramazsın, şiddet uygulayamazsın. Bize Türkiye’yi aklıyla sevenler lazım, farklı düşünene şiddet uygulamaya kalkanın Türkiye’ye sevgisinden şüphe ederim. İlk ifadesinde “Yemek kartı vermediler, sinirlendim” lafı da meselenin memleket meselesi olmadığının ispatı durumunda.Madde 3:Demokrasi dediğimiz şey, sadece seçim değildir, demokrasi olan bir ülkenin vatandaşı olmak 5 yılda bir sandık kurulduğunda oy vermek demek de değildir. Demokrasiye inanıyorsan, farklı seslere, farklı fikirlere ve onların...