Günah işleyene nasihat etmek

Karşılık verecek kimseye, emr-i maruf ve nehy-i münker yapılmaz.   Sual: Haram, günah işleyenlere, her Müslümanın nasihat etmesi, onlara doğruyu bildirmesi gerekir mi veya bunun belli bir ölçüsü var mıdır? Cevap: Fetâvâ-yı Hindiyyede, konu ile alakalı olarak deniyor ki: “Günah işleyene tatlı sözle emr-i maruf, yani nasihat edilir. Dinlemezse, fitne çıkacak ise edilmez, susulur. Sözü dinlenecek ise, sert söylenir. Sövmek, kötü söylemekle emr-i maruf yapmamalıdır. Karşılık verecek kimseye, emr-i maruf ve nehy-i münker yapılmaz. Karşılığa sabır edebilirse yapması efdal olur. Amirler el ile, alimler dil ile, cahiller kalp ile emr-i maruf yapar. İnsan evvela kendine Emr-i maruf yapmalıdır. Cahil, alime emr-i maruf yapmamalıdır. Bir günahı yapmak âdeti olan, o günahı işleyeni görünce, emr-i maruf yapar. Günah işleyene emr-i maruf yapamayan kimse, onun babasına söyler veya yazar. Babası emr-i maruf yapmaz veya yapamayacak ise, babasına bildirmez. Zevcine, hükûmete bildirmek de böyledir. Tevbe edenin günah işlediği başkasına bildirilmez. Hırsızı gören, zararından korkmazsa haber verir.”            *** Sual: Küs olan iki Müslümanı barıştırmak, aralarını bulmak için, yalan söylenebilir mi? Cevap: Yalan söylemek haramdır, günahtır. Yalnız, harpte düşmana ve iki Müslümanı barıştırmak, aralarını bulmak ve zalimden mazlumu kurtarmak için caiz olur.            ***