Meyve yemenin de bir anayasası var!

Önce şunu bilelim: Meyvesiz olmaz! Ama şu önemli ayrıntıyı da unutmayalım: Meyvede de “azı karar çoğu zarar” kuralı geçerli. İkincisi “ne zaman yenecek?” sorusunun cevabı da mühim. “Neden?” sorusuna gelince... Bu yazıda size üç ayrı ve önemli ayrıntının yanıtını özetliyoruz. Bu yanıtları “meyve yemenin anayasası” gibi de düşünebilirsiniz.

MADDE 1: Meyve olmadan olmaz
Meyvesiz olmaz, çünkü sağlığımıza olağanüstü destekler veren vitamin, mineral, posa, prebiyotik ve antioksidanların en bol bulunduğu gıdaların başında meyveler var. Bu nedenle her meyve sadece bir “lezzet topu” değil, aynı zamanda bir “sağlık koçu” gibi çalışıyor. Elma antioksidan kuvarsetini, prebiyotik inulini, siyah erik, çilek, kiraz, vişne antioksidan antosiyanini, kayısı, şeftali potasyumu, likopeni, greyfurt, portakal, mandalina narengenini, C vitamini, sitrülini ile adeta şifa dağıtıyor. Kısacası her meyvenin ayrı bir “sağlık hikayesi” var...

MADDE 2: Peki neden azı karar çoğu zarar?
Nedeni şu: Meyvelerin çoğu adeta birer früktoz topu. En az früktoz içeren meyvede bile ortalama 100 gramda 4-5 gram früktoz kazanıyorsunuz. Bu bazı meyvelerde (üzüm, incir, karpuz) 8-10 grama bile çıkabiliyor. Ne var ki karaciğerin kısıtlı bir früktoz işleme kapasitesi var. Bu kapasite günde 15-20 gramla adeta sınırlanmış durumda.
Eğer bedeninize daha fazla früktoz girerse işlenmemiş früktoz (yani kullanımın fazlası) trigliseride çevrilip dolaşım sistemine veriliyor.
İşte o trigliserid önce karaciğeri yağlandırıyor, sonra karnınızın içini yağ deposu haline getirebiliyor. Dahası kolesterolün yapısını bozup oksitliyor, damara zararlı bir moleküle dönüştürüyor. Özetle früktozun fazlası bize fayda değil, zarar veriyor.

MADDE 3: Ne zaman yeneceği de mühim bir ayrıntı...
Yemek üstüne yenen meyve hazmı bozuyor. Mide ve bağırsakta şişkinliğe, gaza yol açıyor. Ayrıca meyve şekeri yapısal değişimle doğal alkole dönüşerek adeta bir “kafa hoşluğu/karışıklığı” durumu da yaratabiliyor.
Özeti şudur: Meyveler ölçülü yenecek, günde bir porsiyon geçilmeyecek. Yemeğin üstüne değil, ara öğün gıdası olarak tercih edilecek. Anlamı şu: “Ne zaman yenmeli?” sorusunun yanıtı da bilinecek.

5 önemli kanser freni

◊ Daha az kalori: Besinlerle kazanılan kalorilerin miktarı arttıkça, hele hele bu kalorilerin kaynağı rafine karbonhidratlar oldukça kansere yakalanma sıklığı da artıyor. Kısacası söz konusu kanser olunca can boğazdan gelmiyor, gidiyor.
◊ Daha çok sebze ve bol bakliyat: Sebzeler yüksek mineral, vitamin, antioksidan içerikleri, posa zenginlikleri ve düşük kalorileri nedeniyle bilinen en güçlü kanser savaşçıları. Ne kadar taze, koyu renkli, parlak, diri ve doğalsalar, ne kadar çiğ tüketilmeye müsaitseler faydaları o oranda artıyor, fren o kadar güvenli hale geliyor. Bakliyat grubuna gelince. Onları da sık tüketin. Çorbalarınıza ve salatalarınıza da bakliyat ekleyin.
◊ Daha fazla çeşitlilik: En iyi şeyleri yeseniz bile hep aynı şeyleri yemeyin. Nasıl ki aynı şeyleri yapınca farklı sonuç alamazsanız aynı gıdaları yediğinizde de sadece tek yönlü bir yolda hareket eder, güvenliğinizi sadece bir frene bırakırsınız. Olabildiğince çeşitli ve farklı gıdalar seçin. Farklı sebzeler, meyveler, bakliyat grubu yiyecekler, protein kaynaklarına yönelin. Bunu yaparken de mümkün olduğu kadar geleneksel besinlere ağırlık verin.
Geleneksel besinler genetiğinize en uygun besinlerdir ve biliyoruz ki yiyeceklerle genler konuşurlar. Ve eğer anlaşamazlarsa itişip kakışırlar, kavga çıkarırlar.
◊ Daha çok yeşillik: Taze otların her türlüsü farklı birer kanser savaşçısı. Biberiyenin, rokanın, marulun, maydanozun, dereotunun, nanenin, kekiğin, yarpuzun, keklik otunun, kısacası her otun içinde doğal “antikanser savaşçılar” var.
◊ Daha az şeker, un ve alkol: Bu üçlü bilinen en tehlikeli besinsel kanserojenlerdir. Alkolle şekerin nasıl yan yana geldiğine de şaşırmayın. Unutmayın ki çoğu alkol şekerden üretiliyor.
Üzüm şekerinden rakı, şarap, elma şekerinden elma likörü yapılıyor.

Göz sağlığının doğal destekleri