Başarılı politika: CHP ve Kılıçdaroğlu

Kılıçdaroğlu çok eleştirildi, iktidarın yıkılmasının önündeki tek engel Kemal Bey dendi, insafsız davranıldı. Beyaz Türklerce, Dersimli, Alevi, partiyi de kendisine benzetti diye saldırıya uğradı. Bu tip gerekçelendirilmeyen eleştirilere katılmadım, ama eleştirilerimi nesnel ve politik temelde yapıyorum. Kılıçdaroğlu politikalarının, ister iç ve dış gündeme ilişkin, ister parti içi ve birlikte çalıştığı kişiler açısından olsun, şüphesiz ki eleştirilecek çok yönü var. Parti içi birleştirici ve kapsayıcı olmayan bazı tutumları da sorgulanabilir, fos çıkan yardımcılarını neden iyi seçemediği de...
Büyük bir farkındalık yaratan Adalet Yürüyüşü’nü bir kenara bırakalım... Bu belirli kesimleri adalet bayrağı altında topladı, ama pahalılık ve daha pek çok ülkenin temel meseleleri üzerinde tekrarlanabilecek pek çok konuda böyle bayraklar açamadı parti. Pahalılık, borç batağı vb. başka büyük bayraklar altında halkın başka kesimleri toplanabilir ve farkındalıklar yaratılabilirdi.
Fakat bazı ana politikalar var ki, bugünü hazırladı. Bugün bunlardan bahsedeceğim. İYİ Parti işbirliği
Bunlardan en önemlisi İYİ Parti politikasıdır; 15 milletvekilini İYİ Parti’ye vererek hem Meclis’te grup kurmasına hem de parti olarak iyice ortaya çıkmasına önemli katkı sağladı. Sonraki seçimlerde böylece ittifakın da temeli atılmış oldu. İyi Parti gelişmeli. Bu, CHP’nin kendi politikalarını da rahatlatır, kendisi olmasını sağlar...
Türkiye’nin İyi Parti gibi siyasal kurumlara ihtiyacı var. Nedeni için AKP öncesi döneme bakın. İki, 2.5 parti teorileri çok tehlikelidir ve değirmenin suyu hep sağ partiler için akar.
Türkiye için koalisyonlar, en demokratik yapılardır. İyi kurulduğunda sahip olduğu geniş taban temsiliyetinden aldığı güç ve destekle, parti değil ülke çıkarına ve geleceğine yönelik programlarla ülkeyi uçurabi...