AIDS krizinden ne öğrendik

Sanırım o sahneyi hiç unutmayacağım. Birkaç sene önce, tam da yılbaşı üstü uğradığım New York'taki bir barda piyanonun etrafına toplanan, her biri 50-60 yaşın üzerindeki o insanları. Aralarındaki en genç bendim, en sessiz de. Onlar koro halinde piyanistin şarkılarını söylerken ben sadece uzaktan izliyordum. Ortamdaki hüznü görmemek imkansızdı ama. Yaşlılıktan, yalnızlıktan değil ama paylaşılan ortak acılardan hüzün çökmüştü ortama. Piyanist "Rent" müzikalinin en bilinen şarkısına başladı: "525600 dakika..." Birkaç adım ötede özgürlük hareketinin başladığı Stonewall Inn vardı, sokağın az yukarısındaysa birçoğunun arkadaşlarını, yakınlarını...