Yıkımdan önce ayakta kalmanın değeri

Doğan her gün batmaya yazgılıdır. Bu cebri bir zorunluluk değil evrenin varlığının gereğidir. Güneş nasıl güzel yükselirse dağların arkasından öyle yıkılır denizin ufkunda. Bir kez...

Doğan her gün batmaya yazgılıdır. Bu cebri bir zorunluluk değil evrenin varlığının gereğidir. Güneş nasıl güzel yükselirse dağların arkasından öyle yıkılır denizin ufkunda. Bir kez olsun bu oluşa güzelliğin tarafından bakmayanlar doğumla ölüm arasında örülen hayatın değeri üzerine de nitelikli düşünemezler.

‘Ölmeden önce ölün’ sözünü, yaşamanın ışığına doğru değil ölümün örtülü ve meçhul karanlığına doğru okurlar. Yaşamayı adeta lanetlerler. Yükselen her şeyin düşmeye, yeşeren her dalın kurumaya, uçan her kuşun konmaya, kopan her fırtınanın dinmeye hasılı birbirinden öncelik ve sonralık yönünden değil asıl gereklilik yönünden ardışıklığını kategorize ederler, kendi buruk akıllarıyla mahkum edip dondururlar. Gelecek her daim geçmişe dahil olmanın gerilimli fakat mutlak olanağı içinde titreyip dururken, geçmişin tortularına iman edip yolda kalırlar. Yıkımdan önce ayakta kalmak demek bir felaket teolojisinin çarpıcı epigramı değildir oysa. Ayakta kalmanın erdemini bulursan yıkılmayacaksın, yıkılmamanın yolunu bulacaksın demektir. Bunu yapmadığın zaman ayakta görünsen bile aslında yıkıksın, yıkılış geldiği zaman yaşayacağın bunun yüzüne çarpmasından öte bir şey değildir...

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Niteliksiz olanın yaygın egemenliği... 26 Mart 2024 | 213 Okunma Hikaye devam ederken* 23 Mart 2024 | 37 Okunma Nereye gidelim? 19 Mart 2024 | 80 Okunma Schadenfreude...* 16 Mart 2024 | 98 Okunma İyilik ya da oluş hakkı... 12 Mart 2024 | 36 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar