Trenle yolculuk eden adam...

İşte yan yana boy atmış yaprakları sonbahar kehribarı kavaklar…Sis sadece duman değil titreşimli ve buğulu bir zaman alayı gibi yayılıyor yukarılara. Her şey bir anlık. Görünüyor, geride kalıp kayboluyor. Göz neyi yakalamış zihin neyi kaydetmişse onunla yetinecek. Kentin merkezinden, beton, demir ve çelik, trafik ve insan telaşı denilen bulamaçtan çıktıkça yeni ve taze görüntüler mahrem olduğu kadar lezzetli anları cömertçe sunacak. Belki daha önce de geçildi bu yollardan. Otobüs, otomobil ve uçak yüksekliği ve hızı başka göstermişti her şeyi. Ardı sıra hatırlananlar var. Hayret, şaşkınlık yer yer de hayıflanışlar. Aynı yöne, aynı menzile, benzer mevsimler içinden gidildiği halde tren sayfaları başka çeviriyor şimdi. Kağıda yazarken kalemin çıkardığı ses değişti....