İkinci yarı başlarken Galatasaray!..

Denizlispor’a karşı bile “inat ederek” sahaya “iki santrforla çıkmayan / çıkamayan” bir teknik adamla karşı karşıya Galatasaray!..

Düne kadar “bütün zamanların ‘en cesur’ beş teknik adamından biri olarak tanıdığım” Fatih Terim neden bu hâle düştü?..

Çünkü “soyunma odasında yapması gereken görevi unuttu” ve “oradan kulübü idare etmeye” kalkıştı; “kafası karmakarışık…”

Yaşlılığın getirdiği “İnadım inat / En doğruyu ve en iyiyi ben bilirim / Ben yaparım” egosu da zirve yapınca, işte Süper Lig’de 10’unculuk, Türkiye Kupası’nda Denizlispor elenişi geliverdi…

Bir türlü “Dost acı söyler, ama doğruları söyler” gerçeğini kabullenemedi, önce “kendisiyle beraber onca kupa kazandığı, onca başarıya imza attığı” Başkan’ına “düşman” diyerek sırtını döndü, “medyadaki has adamlarının alkışları” arasında…

Sonra… “Yanlışlarını, hatalarını görerek uyaran” gerçek dostlarının üzerini çizdi, onları da “düşman”...