Güneş’imizi kaybettik!..
Hem iyi bir gazeteci hem de müthiş bir televizyoncuydu Güneş Tecelli… Üslubu ve esprileriyle mest ederdi… Meslektaşımdı, sırdaşımdı, kardeşimdi; yarım asırdan fazla oluyor, dostumdu arkadaşımdı; Güneş Tecelli!..
Mustafa Salihoğlu kardeşimin Ankara’dan telefonu geldiğinde, “anlamıştım” bir “acı haber alacağımı”; zaten “Öcal, kötü bir haberim var” dediğinde, yüreğim “cızzz” etti; “Güneş’i kaybettik!..”
Taaa, 1950’lerin sonlarına doğru, “Yenigün gazetesine kardeşim Hıncal bulmuş getirmiş” ve Genel Yayın Müdürümüz olan M. Ali Kışlalı da “Tamam, spor servisimizde başlasın” demişti.
Spor servisinde kardeşim Hıncal vardı, rahmetli Ahmet Taner Kışlalı vardı, rahmetli Oktay Kurtböke vardı, “ağabeyleri” ben vardım ve o “gencecik” Güneş, haberde de, yazıda da “bizimle yarışa başlamıştı”; müthiş bir sezgisi ve “mizah dolu” kalemi vardı. “Abuzittin’e mektuplar” başlığı ile yazdığı yazılar, “güler yüzlü” mizahtan, “Kara” mizaha kadar uzanan üslubu ile sadece sporun değil, ülkenin tatlı /
