HDP samimi değil

Birçok siyasetçi ve birçok siyasi parti gördük. Ama emin olun ben HDP kadar ikiyüzlü hareket eden, insanların zekasına hakaret eden ve politik tercihlerinde çifte standart uygulayan bir siyasi parti görmedim.
Çözüm sürecinde katedilen mesafeyi, ortaya çıkan barış iklimini bozmamak-heba etmemek adına devlet aygıtının, hükümetin ve hatta kamuoyunun PKK ve yandaşlarının her türlü şımarıklıklarına, edepsizliklerine ve yasal sınırları zorlayan davranışlarına gösterilen müsamahanın sonuna gelindiğini herkesin anlaması lazım. Daha seçim atmosferinden başlayarak PKK-KCK çizgisinin Doğu ve Güneydoğu’da terör estirmesi, seçmeni açık açık tehdit etmesi, bayrağımıza yapılan saygısızlıklar, yol kesmeler, meşru bir güçmüş gibi kimlik sormalar, sözde yargılamalar yapıp haraç kesmeler, Kobani gerekçesiyle 50 insanımızı vahşice katletmeler… Çözüm süreci için yurt dışına çekilme ve silah bırakma sözlerinde de durmadılar. Elde silah içeride ve dışarıda siyaseti tehdit etmeye, meşru otoriteye kafa tutmaya, Doğu ve Güneydoğu bölgemizde meşru otoritenin yerine geçmeye başladılar. ‘Seçim olur, HDP barajı geçer ve PKK’nın siyasi uzantısı olan HDP Meclis’e geldiği için PKK silah ve şiddete artık ihtiyaç duymaz’ diye bekledik. HDP’ye oy verenlerin büyük bölümü böyle düşünerek HDP’ye şans verilmesini istedi. Peki ne oldu? Seçimin hemen arifesinde Kandil sözde ateşkesi bitirdiğini ve bölgedeki inşaatlara saldıracağını duyurdu. Karakollarımıza taciz ateşleri başladı. Adıyaman’da askerimiz şehit edildi. PKK’lılar bunlarla yetinmeyip kahpe ve vahşi bir yöntemle Urfa-Ceylanpınar’da iki polisimizi evlerinde ensesinden vurdu. Bu cinayet bardağı taşıran son damlaydı. Bu eylem biçimi PKK tarafından üstlenildi. PKK bu eylemle, zaten uymadığı, gereğini yapmadığı ve bozmak için her türlü tahrikleri yaparak sabır sınırlarını zorladığı çözüm sürecini kendi açısından bitirmiş oldu. Devletin-hükümetlerin çözüm sürecindeki muhatapları bölge halkıdır, PKK değil.