Kudüs, siyasetimiz, geleceğimiz…

Bazı şeyleri idrak etmekten aciziz. Mesela düşünmekten, sorgulamaktan, öğrenmekten, tanımaktan vs. Bu acziyetin kader olmadığını düşünmekten de aciziz. Eğer biz insansak, eğer biz Müslümansak, okumaktan, sorgulamaktan, eleştirmekten, insan gibi davranmaktan, insan gibi yaşamaktan ve insan kalmaktan nasıl söz edebiliriz. Putlaşmış bu hâl nedir. Bu kemikleşmiş ilkellik neyin nesidir. Donan basiretin, bağlanan ferasetin bi hâl çaresi yok mudur. Ah samimiyetsizlik…

Kültürel tarihini bilmeyen, tarihsel mirasının sorumluluk kadrajını tanımayan, milli ve manevi aidiyetlerini metresinin ayakkabısın rengi gibi önemsemeyenler, cehlin ufalanışında kaybolmaya, rezil olmaya, alçalmaya ebeden mahkûmdur.

Değerler imamemiz gördüğümüz ‘ümmet’ tabirinin tasviri olan Kudüs anlaşılmazsa, anlatılmazsa, dağlara, taşlara, ovalara, gönüllere, akıllara yankılanmazsa nasıl dik dururuz, dik durmak şöyle dura, nasıl ayakta kalırız.