Gizli açlar ülkesi!

NEFES Gazetesi haftanın neredeyse dört günü, şehir sokaklarında, ilçelerde, taşrada yoksulluk ve açlık sınırında yaşayan insan manzaralarını manşetlerine taşıyor. Siyasetçilerin büyük büyük sözlerini en iyi yanıt bu fotoğraflar olsa da iktidar kanadında genel bir vurdumduymazlık hakim.

Bu dokunaklı girişin sebebi, daha çok Afrika ülkeleri için kullanılan, “gizil açlık, gıda krizi ve akut gıda yetersizliği’ terimlerinin artık Türkiye için kullanılması. UNICEF’in Türkiye raporlarına göre, çocuk yoksulluğu oranı yüzde 30 bandında seyrediyor. 2024 yılında yaklaşık 7 milyon çocuğun yoksulluk içinde yaşadığı biliniyor. Türkiye, OECD karşılaştırmalarında çocuk yoksulluğu oranı yüzde 20’nin üzerinde olan ülke grubuna girdi. Yeni bir rekor!

Bu vahim tablonun farkına varan duyarlı gruplar, özel çalışmalar ve önerilerle pencere açmaya çalışsa da iktidarın önceliği gibi görünmüyor. BAYETAV Araştırma Vakfı Ekoloji ve Hayat Çalışmaları Koordinatörü Gıda Mühendisi Dr. Bülent Şık’ın kaleme aldığı “Gizli Açlık -Çocuklara Okulda Ücretsiz Bir Öğün Raporu”nda çarpıcı saptamalar var;

- 15 yaş ve altı çocukların bulunduğu hanelerin yüzde 10’unda çocuklar maddi yetersizlik nedeniyle günde en az bir kez taze meyve-sebze tüketemiyor. Çocukların yüzde 23,1’i için günde en az bir kez et/tavuk/balık içeren öğün sağlanamıyor. Yeni giysi alamayan çocuk bulunan hane oranı yüzde 9.

- Ülkemizde çeşitli gıdaların fiyatları 2021 yılına kıyasla yaklaşık dört kat arttı. 2023 yılının ilk yedi aylık döneminde gıda fiyatlarında gözlenen artış ise yüzde 50 civarında. Bu durum gıda krizi olarak tanımlanıyor.

- Gıda krizi en fazla toplumun işsiz, güvencesiz ya da yeterli gelire sahip olmayan yoksul kesimlerini etkiliyor. Bu kesimler içinde en dezavantajlı kesim ise kadınlar ve çocuklar. Öncelikli politikalar acilen geliştirilmediği takdirde gizli açlık olarak bilinen sağlık sorunu bir çığ gibi büyüyecek.