Yürümek

Adalet Yürüyüşü birinci haftasını doldurdu.
Sevgili Altan Öymen 85. yaşını bu yürüyüşte kutladı.
Dün de “Usta” Genco Erkal ve KOAH hastası olmasına rağmen yürüyüşe katılan Emre Kongar kortejde yer aldılar.
Baykal daha büyük zorlamaları(!) bekliyor: “Yeni zorlamalar olursa yürüyecek milyonlar” olacakmış.
Milyonlar yürüyünce o da zahir yürüyecek.
Ama Baykal gibi milyonları beklemeyen yaşlı başlı insanlar, sağlık sorunlarına aldırış etmeden bir haftadır Ankara’dan İstanbul’a yürüyenlere katılıyor.
Ancak böylesine zorlayıcı bir yürüyüşün gerektirdiği kuralları acaba yeterince dikkate alıyorlar mı?
17 yıl önce trafik canavarına yitirdiği kızı Selin için Ankara-İstanbul yolunu kateden Boray Uras, Kılıçdaroğlu’nu uyardı. CHP liderinin bu gidişle yolun sonunda “ayak tırnaklarını kaybedeceğini” söyledi ve spor ayakkabı yerine -isabetli bir tavsiyeyle- “asker botu” giymesini önerdi.
Medyamız Kılıçdaroğlu’nun “ayakkabı markası” ile meşgul.
Oysa yürüyüşe katılanların ayakkabı markası değil, ne tür ayakkabı giydikleri önemli.
Kılıçdaroğlu’nun yanındaki herkes elbette ki İstanbul-Ankara arasındaki 430 km’nin tamamını yürümeyecek. İsteyen “adalet yürüyüşü”nün belli bölümlerine dönüşümlü olarak katılıyor.
Gene de yolu baştan sona yürüyen/yürümek isteyen oluyorsa onlar acaba bu inisiyatife nasıl hazırlanıyor? “Önlemler” babında onlara yol gösteren birileri var mı?