‘Onu çay ve fındık toplayarak büyüttüm’

Erdem Gül’ün ak saçlı annesinin gözyaşları arasında söylediği bu sözler hep kulaklarımda: “Onu çay ve fındık toplayarak büyüttüm!” 
Aah… Ah… Ne denir başka? 
Hak yok. Hukuk yok. Özgürlükler hak getire yok. Basın özgürlüğünün esamisi yok… O nedenle lafa hak, hukuk, özgürlüklerden girmiyorum… Ama insaf! İnsanlık denli eski bir kavram “vicdan”… 
O da mı artık yok? Vicdan da mı kalmadı? Türkiye’nin vicdanı da bu kadar kuruyup köreldi mi?

‘Tek kişilik hukuk’ 
Gazetemiz Genel Yayın Yönetmeni Sevgili Can Dündar ve Ankara temsilcimiz Erdem Gül’ün tutuklanmasının ardından içimi gene en çok yakan saptamalardan birini, eski meslektaşımız, CHP Genel Başkan Yardımcısı Enis Berberoğlu yaptı. 
“Bu ülkede hukukun üstünlüğü değil, üstünlerin hukuku vardı...” diye söze giren Enis şöyle devam etti: 
“Ama bugün artık o üstünlerin hukuku da kalmadı. Tek bir kişinin hukuku kaldı. O kişi adeta kuş avlar gibi, armut toplar gibi, düşmanlarını, muhalefeti, özgür düşünceyi hedef alıyor. Tek tek avlıyor. Bizse gözüne far ışığı tutulmuş, fener ışığı tutulmuş tavşanlar gibi felç olmuş halde seyrediyoruz. Tek tek kurbanlarımızı sayıyoruz. Tek tek onların acılarını yaşıyoruz, yaşatmaya çalışıyoruz.” 
Zamanında genel yayın yönetmenliği yapmış yılların gazetecisi ve halen ana muhalefet partisi genel başkan yardımcısı olan bir kişi, yaşadığımız dramı; “gözüne far ışığı tutulmuş tavşanlar gibi, felç olmuş halde seyrediyoruz” diyerek tanımlıyor. 
Bir toplum adına bundan daha acı ne olabilir? 
“Gözüne far ışığı tutulmuş tavşan gibi tek tek kurbanları saymak” sendromu nasıl bu kadar içselleştirildi? 
Muhalefeti, gazetecileri ve aydınlarıyla nasıl bu denli kanıksandı? 
Başka vesilelerle önce de yazdım…