İktidar gasbı

AKP’yi örnek alan İslamcı Ennahda ile laik Nida Tunus’u bir koalisyon çatısında bir araya getiren Tunus kadar olamadık. 
Şartlar kuşkusuz ki farklı... 
Laik “Nida Tunus” ikinci değil, 1. parti konumunda; iktidarın demokratik yoldan el değiştirmesine olanak tanıyan Ennahda’nın ardında 13 yıllık güç birikimi yok ve en önemlisi bir Tayyip Erdoğan faktörü yok. 
Bu dinamikler, Batı’nın da büyük desteğini alan “Tunus mucizesini” mümkün kılmıştı... 
Bizde ise bugün “yetki/iktidar gasbından” söz ediliyor. 
Kılıçdaroğlu “AKP’nin koalisyon teklif etmediğini” ve Davutoğlu’nun “görevi iade etmeme” israrıyla bir “yetki gasbı” yaptığını söylüyor. 
Başka deyişle iktidar, “demokratik teamüller”le el değiştiremiyor. 
Değişime takozu en başta RTE koyuyor. 
Özetle bu bir sandık değil, “rejim bunalımı”.

Kırılma noktası 2007 
Sorunun temelinde 7 yıl önce “oldubittiyle” yapılan “cumhurbaşkanlığı referandumu” var. 
Parlamenter rejime “çift başlılık” ve “muğlaklık” getiren o akıl dışı oylama yapılırken; “Bu referendum demokrasimizde yeni bir kuralsızlık standardı oluşturacak” diye defalarca yazmıştım... 
İtiraz edenlerin anında “Jakoben, faşist” diye damgalandığı ortamda israrla “Bu kuralsızlık geleceğimizi yönlendirecek” diye elimden geldiğince uyarmaya çalışmış, şunları söylemiştim: